De kracht van dieren

Acht jaar geleden begon Wanda Douwenga met het uitlaten van hond Frits, als manier om in beweging te blijven. Door een goedaardige tumor in haar hoofd kan ze niet intensief sporten, maar wandelen met honden geeft haar precies de juiste dosis inspanning én ontspanning. Wat begon als iets praktisch, groeide uit tot een bron van vitaliteit, verbondenheid en zingeving.

De wandelingen brachten haar niet alleen gezondheid, maar ook een hechte band met buurtgenoten. “Alleen lopen vind ik niks aan, maar met een hond erbij is het leuk,” zegt ze. Ze vangt regelmatig honden op voor mensen die tijdelijk hulp nodig hebben, zoals haar 81-jarige buurvrouw Kitty. Dankzij haar hond Bella blijft Kitty in beweging, onder de mensen en mentaal sterk. “Voor mij is het een kleine moeite,” zegt Wanda, “maar voor haar betekent het de wereld.”

Wat Wanda doet, is eigenlijk informeel ontzorgen: even een hondje uitlaten, bijspringen als iemand naar de pedicure moet of gewoon een luisterend oor bieden. Kleine gebaren die voorkomen dat mensen vastlopen of vereenzamen. Ze doet het zonder vaste structuur, maar met aandacht en gevoel voor wat nodig is. “Ik zie het niet als hulpverlening,” zegt ze, “meer als menselijkheid. Als je iets kunt doen voor een ander, waarom zou je het dan niet doen?”

Gezondheid is voor Wanda meer dan een medisch gegeven: het is een samenspel van bewegen, sociaal contact en betekenisvolle relaties. De liefde van dieren werkt als medicijn, voor lichaam en geest. “Ze geven onvoorwaardelijke aandacht. Daar word je vanzelf beter van.”

In de wijk Paddepoel ziet ze hoe zulke verbindingen steeds belangrijker worden, zeker nu veel ouderen door weggevallen voorzieningen geïsoleerder raken. Haar boodschap is eenvoudig: “Doe iets voor een ander, niet voor geld, maar uit mensenliefde. Verwacht er niets voor terug. Het komt vanzelf bij je terug, op een andere manier.”